Τι προβλέπουν οι Ελληνες τραπεζίτες για το κόστος του χρήματος φέτος
Για τον κίνδυνο σημαντικής αύξησης των επιτοκίων στην Ελλάδα το 2010 με σοβαρές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της χώρας και στην ικανότητα των δανειοληπτών να εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους, προειδοποιούν επιτελικά στελέχη τραπεζών.
Αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα και αποτελεσματικά οι δημοσιονομικές ανισορροπίες και τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα, είναι πολύ πιθανό η αύξηση του κόστους δανεισμού να πολλαπλασιαστεί για τη χώρα, με τελικό αποτέλεσμα η οικονομία να περιέλθει σε νέα κατάσταση περιδίνησης, με σοβαρές επιπτώσεις στην απασχόληση, στα εισοδήματα, στις επιχειρήσεις και στο τραπεζικό σύστημα.
Ηδη οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά στην Ελλάδα επιβαρύνονται με υψηλότερο επιτοκιακό περιθώριο (εν πολλοίς το επιτόκιο που προστίθεται στο euribor και αποτελεί το κέρδος της τράπεζας) τόσο σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης όσο και με αυτό που χρέωναν οι τράπεζες στους δανειολήπτες λίγους μήνες πριν. Τελικό αποτέλεσμα είναι τα επιτόκια στην Ελλάδα να διατηρούνται σε σχετικά υψηλά επίπεδα, περιορίζοντας τη θετική επίδραση της συρρίκνωσης των επιτοκίων του ευρώ σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Η αύξηση αυτή είναι αποτέλεσμα της υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας, η οποία με τη σειρά της προκαλεί την υποβάθμιση του τραπεζικού συστήματος, οδηγώντας σε αύξηση του κόστους δανεισμού της χώρας, αλλά και του πιστωτικού κινδύνου λόγω της ύφεσης που δοκιμάζει τις αντοχές της εγχώριας οικονομίας. Σημειώνεται ότι το κόστος δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου αποτελεί τη βάση με την οποία προσδιορίζεται το κόστος του χρήματος για το τραπεζικό σύστημα (για την άντληση ρευστότητας από τις διεθνείς αγορές) και ευρύτερα για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.
Αν και οι τράπεζες έχουν στοχοποιηθεί συνολικά από το πολιτικό σύστημα ως ο άξονας του κακού για τη χώρα, προκαλώντας ή επιτείνοντας τα προβλήματα που πλήττουν την οικονομία (ακριβά επιτόκια, δεν διοχετεύουν χρήματα στην αγορά, δεν στηρίζουν τους δανειολήπτες να αντιμετωπίσουν την κρίση κ. ά.) λίγα μπορούν να γίνουν αν δεν αντιμετωπιστεί το οξύ δημοσιονομικό πρόβλημα και δεν αποκατασταθεί ένα ελάχιστο όριο αξιοπιστίας για τη χώρα και το πολιτικό σύστημα.
Τα τελευταία χρόνια, όχι μόνον η μια κυβέρνηση αναθεωρεί τα στοιχεία της προηγουμένης, αδυνατώντας να αντιληφθούν μια στοιχειώδη έννοια συνέχειας του κράτους, αλλά, όπως συνέβη επί Νέας Δημοκρατίας, ο ένας υπουργός αναθεώρησε σε μια νύχτα τα στοιχεία του προηγουμένου!
Οι συμπεριφορές αυτές, πέραν της γελοιοποίησης της Δημόσιας Διοίκησης, εκθέτουν σοβαρά τη χώρα στα κοινοτικά όργανα (που τόσα χρόνια έκαναν δεκτά τα στοιχεία της Ελλάδας) πολλαπλασιάζοντας τη δυσαρέσκεια, εκμηδενίζοντας κάθε διάθεση ανοχής και τροφοδοτώντας τον άνευ προηγουμένου διασυρμό της χώρας παγκοσμίως. Με τη Δημόσια Διοίκηση να έχει μετατραπεί σε μια μαύρη τρύπα καταναλώνοντας ολοένα και περισσότερα και αδυνατώντας να παράγει στοιχειώδες έργο και υπηρεσίες για την κοινωνία, οι τράπεζες και τα... goldeboys αποτελούν έναν εύκολο στόχο για τη μετάθεση των προβλημάτων και της ανικανότητας σε τρίτους.
Δεν είναι τυχαίο ότι τους πρώτους μήνες της νέας κυβέρνησης, το οικονομικό επιτελείο έχει ξοδέψει πολύ χρόνο και ενέργεια στο να ρυθμίσει με νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες τον τρόπο λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, ενώ ελάχιστα έχουν γίνει για το συμμάζεμα του δημόσιου τομέα και την περιστολή των δαπανών.
Από τα πρώτα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός για την αντιμετώπιση της κρίσης ήταν η φορολόγηση των μπόνους των τραπεζών με συντελεστή... 90%. Οι όποιες κινήσεις ουσιαστικής μείωσης των δαπανών του Δημοσίου (που πιθανότατα θα περιλαμβάνονται στο νέο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης) δεν είναι αποτέλεσμα στοχευμένης οικονομικής πολιτικής, αλλά των ασφυκτικών πιέσεων των εταίρων μας και του φάσματος της χρεοκοπίας.
Η προσπάθεια αποτελεσματικότερης ρύθμισης της τραπεζικής αγοράς θα είχε νόημα αν δεν υπήρχαν το θεσμικό πλαίσιο και οι αρμόδιες αρχές για την εποπτεία του τραπεζικού συστήματος και τη διασφάλιση των αρχών του ανταγωνισμού.
Ασφαλώς πολλές τράπεζες τα τελευταία χρόνια επιδόθηκαν όχι μόνο σε υπερβολές, αλλά σε καταχρηστικές και παράνομες συμπεριφορές, καθώς εκμεταλλεύθηκαν την ανικανότητα της πολιτείας να εφαρμόσει τους νόμους και να επιβάλει ποινές στους παραβάτες.
Του Γιαννη Παπαδογιαννη / jpapadogiannis@kathimerini. gr
Πηγή Καθημερινή
10.1.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου