Ο νόμος ό,τι θέλει να πει το λέει

Ο νόμος ό,τι θέλει να πει το λέει

Της Ολγας Σελλα

Η πιο σαφής και κατηγορηματική διατύπωση που ακούστηκε χθες το μεσημέρι, στην αίθουσα Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, από τον Νίκο Κωνσταντόπουλο, για το μεγάλο θέμα της δίωξης κατόχων παλαιών βιβλίων ήταν η εξής: «Ο νόμος ό,τι θέλει να πει το γράφει. Ο,τι δεν θέλει να το πει δεν το γράφει».

Επιφανείς νομικοί, συλλέκτες και παλαιοβιβλιοπώλες, πολιτικοί και βουλευτές συγκεντρώθηκαν στη συνέντευξη Τύπου στην οποία κάλεσαν ο πρόεδρος του ΕΛΙΑ Μάνος Χαριτάτος, κι ένας παλαιοβιβλιοπώλης, ο Πέτρος Βέργος. Παρόντες ήταν και οι δικηγόροι Νίκος Κωνσταντόπουλος και Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Ηταν μια συνάντηση στην οποία περίσσευαν η οργή –συχνά ειρωνική για όσα έχουν συμβεί σε κατόχους παλαιών βιβλίων– αλλά και η διάθεση ν’ αποσαφηνιστεί αυτή η εκκρεμότητα, μια για πάντα.

Ο Μάνος Χαριτάτος, μόλις ξεκίνησε η συνέντευξη Τύπου, μετέφερε συνομιλία του με τον Ευ. Βενιζέλο, που είπε ότι «όποτε τέθηκε θέμα εντάξεως του βιβλίου στον αρχαιολογικό νόμο, απορρίφθηκε. Αν ο νομοθέτης ήθελε να το περιλάβει, θα το είχε κάνει». Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είπε ότι «είναι παράνομη και καταχρηστική αυτή η ερμηνεία του νόμου. Η αστυνομία δεν είναι αρμόδια να προστατεύει τη βιβλιοφιλία». Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος μίλησε για «παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών εγγυήσεων της προστασίας της προσωπικότητας. Ο νόμος μιλάει για λειτουργικά αντικείμενα και σκεύη συνδεδεμένα με τη λειτουργία, και τίποτ’ άλλο». Και αναρωτήθηκε ποιος αποφασίζει και στοχοποιεί συγκεκριμένους πολίτες. Ο Πέτρος Βέργος είπε ότι σε λίγες μέρες, μόλις βγάλει τον κατάλογο της δημοπρασίας θα είναι κι αυτός... αρχαιοκάπηλος, όπως ο κ. Σπανός. «Σε λίγο θα μπορούμε ν’ αγοράζουμε ελληνικά βιβλία από τους Sotheby’s, αλλά δεν μπορούμε ν’ αγοράζουμε από δικούς μας παλαιοβιβλιοπώλες».

Κι ενώ ο Τηλέμαχος Χυτήρης προκάλεσε να ζητήσουν την άρση της ασυλίας του για την παρανομία που διαπράττει, ως κάτοχος παλαιών βιβλίων, το λόγο πήρε ο επίτιμος αντιπρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κ. Δ. Παπαπετρόπουλος και μέλος της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής του αρχαιολογικού νόμου: «Αρχαία θεωρούνται όλα τα δημιουργήματα και τα αντικείμενα μέχρι το 1453. Τα κινητά που ανάγονται στην περίοδο από το 1453 - 1830 δεν είναι αρχαία, εκτός από τις εικόνες, τα λειτουργικά αντικείμενα (σ.σ.: δηλαδή όσα συνδέονται με λατρευτική χρησιμότητα, π.χ. ένα Ευαγγέλιο με περίβλημα αργύρου ή χρυσού. Το ίδιο ευαγγέλιο στα χέρια ενός ιδιώτη δεν εμπίπτει) και τα προϊόντα ανασκαφών. Τα βιβλία μετά το 1453 είναι όλα ελεύθερα». Και διευκρινίστηκε ότι εκτός Ε.Ε. άδεια χρειάζεται για εξαγωγή βιβλίου άνω των 100 ετών και αξίας πάνω των 50 χιλ. ευρώ. Υπάρχει κανείς που δεν κατάλαβε;

Πηγή : ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

15.10.08