Tης Tασουλας Kαραϊσκακη
Χιλιάδες ακίνητα χάνονται για μικροποσά. Μπορεί η Marfin, σε μια κίνηση μεγαλοψυχίας κι ενώ το συγκεκριμένο συμβάν είχε λάβει δημοσιότητα, να χάρισε το χρέος των 1.850 ευρώ και να σώθηκε το δυαράκι του συνταξιούχου στα Πατήσια, ωστόσο πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις παραμένουν στην αφάνεια, όπως εκείνη 48χρονης καρκινοπαθούς που έχασε το σπίτι της για 740 ευρώ (το τελευταίο υπόλοιπο από οφειλές 9.000 ευρώ για καταναλωτικό δάνειο 3.000 ευρώ).
O νέος νόμος για την προστασία των δανειοληπτών (να μην κατάσχονται ακίνητα για οφειλές μικρότερες των 20.000 ευρώ) είναι απίθανο να λειτουργήσει, όπως δεν λειτούργησε η προηγούμενη νομοθετική παρέμβαση για τη μη διενέργεια πλειστηριασμών όταν οι οφειλές δεν ξεπερνούν τα 10.000 ευρώ. Κι αυτό διότι και ο παλιός και ο νέος νόμος περιέχουν διάταξη, με βάση την οποία, προκειμένου να μην εκτελεστεί η κατάσχεση, πρέπει να ασκηθεί «ανακοπή κατά του τίτλου εκτέλεσης εντός προθεσμίας 15 ημερών από την επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση». Οι περισσότεροι οφειλέτες δεν προχωρούν στην ανακοπή είτε γιατί δεν προλαβαίνουν, είτε γιατί δεν το γνωρίζουν, είτε γιατί δεν διαθέτουν τα δικηγορικά και δικαστικά έξοδα για την ανακοπή, που ξεπερνούν τα 1.000 ευρώ. Οταν κάποιος κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του για 1.850 ή 749 ευρώ είναι μάλλον απίθανο να μπορέσει να βρει εντός 15 ημερών τα 1.000 ευρώ που απαιτούνται για ν’ ανακόψει τη διαδικασία κατάσχεσης.
Μέσα στον περασμένο χρόνο εκδόθηκαν από τα Ειρηνοδικεία, στα οποία προσφεύγουν οι τράπεζες για χρέη από καταναλωτικά δάνεια και κάρτες μέχρι 12.000 ευρώ, και από τα Πρωτοδικεία που εκδικάζουν προσφυγές τραπεζών για οφειλές άνω των 12.000 ευρώ (κυρίως στεγαστικά δάνεια), περί τις 50.000 διαταγές πληρωμής. Ενα 30% αυτών καταλήγει σε πλειστηριασμούς. Προηγείται η κατάσχεση (που αφαιρεί από τον δανειολήπτη το δικαίωμα να πουλήσει το ακίνητό του και να ξοφλήσει το χρέος). Πέρυσι, σε όλη τη χώρα, οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί άγγιξαν τις 17.000. Από αυτούς, για ποσά μικρότερα των 12.000 ευρώ, 8.444 έγιναν στην Αθήνα, 2.250 στον Πειραιά και 2.500 στη Θεσσαλονίκη.
Η ανάγκη των νοικοκυριών να «ξεφουσκώσουν» τις δόσεις για δάνεια και κάρτες, ρισκάροντας μια κατάσχεση, αποτυπώνεται στη θεαματική αύξηση των προσημειώσεων ακινήτων (τα καταναλωτικά δάνεια με προσημείωση ακινήτου χορηγούνται με επιτόκια μειωμένα έως και 50% σε σχέση με τα συμβατικά δάνεια, όμως σε περίπτωση μη αποπληρωμής η τράπεζα κατάσχει το ακίνητο). Το συνολικό ύψος των προσημειωμένων δανείων αγγίζει τα 130 δισ. ευρώ, περίπου όσο το μισό ΑΕΠ. Το 70% αυτού του ποσού αφορά νοικοκυριά. Πολλοί, προκειμένου να τα βγάλουν πέρα με τις δόσεις λαμβάνουν τα λεγόμενα «επισκευαστικά» δάνεια... Ενας φαύλος κύκλος δανεισμού που οδηγεί σε προσημειώσεις, κατασχέσεις και πλειστηριασμούς.
Διότι δεν είναι μόνο το Χ ποσό που μπορεί να χρωστάει κάποιος στις τράπεζες. Κάθε φορά που η τράπεζα κινεί διαδικασία πλειστηριασμού χρεώνει δικαστικά έξοδα 1.400 ευρώ, ενώ πάνω στο αρχικό κεφάλαιο τρέχουν οι τόκοι. Ο οφειλέτης μπορεί να καταβάλει ένα ποσό, συν τα δικαστικά έξοδα, για να σταματήσει τη διαδικασία, όμως αν στη συνέχεια καθυστερήσει να αποπληρώσει το υπόλοιπο χρέος, κινείται νέα διαδικασία πλειστηριασμού με νέες χρεώσεις, ενώ οι τόκοι τρέχουν...
Καμία νύξη για τοκογλυφική πρακτική των τραπεζών. Είμαστε άσπιλοι και αμόλυντοι στο μέτρο που δεν διαλαλούμε τη ρυπαρότητά μας. Ούτε ακούγεται η κατηγορική φωνή όσων σέρνουν την ερημιά τους ανάμεσά μας. Αλλωστε, σε ένα βαθμό δυστυχίας, κάθε παρρησία είναι απρεπής.
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
31.10.08
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου