Νεκρό αγρίμι βρέθηκε πεταμένο σε σκουπιδοντενεκέ έξω από τον Δημοτικό Κήπο των Χανίων

ΠΕΤΑΜΕΝΟΣ σε κάδο σκουπιδιών έξω από τον Δημοτικό Κήπο Χανίων βρέθηκε το βράδυ της Πρωτοχρονιάς ένας κρητικός αίγαγρος, ένα από τα προστατευόμενα ζώα του νησιού και πολιτιστικό σύμβολο της Κρήτης.

Το άτυχο ζώο που φιλοξενούνταν στον ζωολογικό Δημοτικό Κήπο πέθανε από άγνωστη αιτία. Από την πλευρά της η Δημοτική Αρχή Χανίων υποστήριξε ότι το θέμα διερευνάται και τόνισε ότι θα επιβληθούν αυστηρές ποινές σε εκείνους που αποφάσισαν να πετάξουν το ζώο... στα σκουπίδια. Το μακάβριο θέαμα έγινε αντιληπτό από πολίτες το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, που είδαν στο πεζοδρόμιο της οδού Τζανακάκη το ζώο να βρίσκεται δίπλα σε κάδο τυλιγμένο με σακούλες σκουπιδιών.....

Πηγή Τα Νέα
4.1. 2010

Για το ίδιο θέμα γράφει το blog Περιβαλλοντική Εκπαίδευση - Χανιά (εδώ) :
 

"Το αγρίμι στα σκουπίδια έξω από το Δημοτικό Κήπο των Χανίων πέρα από την τραγική κατάληξη του ζώου φανερώνει πολλά πράγματα για μας και για την κυρίαρχη νοοτροπία και στάση απέναντι στη φύση. Πρόκειται για μια εικόνα εξόχως συμβολική μέσα στην τραγικότητά της

Πρόκειται για ένα σύμβολο της Κρήτης, το αγρίμι, που καταλήγει στα σκουπίδια. Δεν το χρειαζόμαστε πλέον; Πέθανε στα χέρια μας; Πέθανε εξαιτίας μας; Μήπως είναι η σύγχρονη Κρήτη που σκοτώνει τη ψυχή της και την πετάει στα σκουπίδια;; Γιατί το αγρίμι, ο αίγαγρος, το αγριοκάτσικο της Κρήτης έχει συνδεθεί με την άγρια, ελεύθερη ψυχή της Κρήτης, έχει γίνει τραγούδια ριζίτικα, που ακόμη και σήμερα αναστορούνται και τραγουδάνε οι παρέες, κι όχι μόνο οι παρέες των Κρητικών! Το «Αγρίμια κι αγριμάκια μου», μέσα κι από τη φωνή του μεγάλου βάρδου της Κρήτης του Νίκου Ξυλούρη, έγινε πανελλήνια γνωστό, κι αποτελεί πλέον πανελλήνιο τραγούδι – ύμνο της ελευθερίας.

«Πέστε μου πού ‘, οι τόποι σας» ρωτάει στο ριζίτικο ο τραγουδιστής και τα αγρίμια απαντούν
«Γκρεμνά είν’ εμάς οι τόποι μας, λέσκες τα χειμαδιά μας, τα σπηλιαράκια του βουνού …».

Όχι, δεν λέει πουθενά για Δημοτικούς Κήπους, ζωολογικούς κήπους και κλουβιά.

Γιατί ο τόπος του αγριμιού είναι τα βουνά της Κρήτης, τα φαράγγια της. Το αγρίμι, κανένα αγρίμι δεν έπρεπε να βρίσκεται σε κλουβί. Έπρεπε να είναι ελεύθερο στα βουνά της Κρήτης, σαν την ελεύθερη ψυχή της Κρήτης. Γι’ αυτό, έστω και τώρα, ο θάνατος του αγριμιού, όπως κι αν προέκυψε, ας μας αφυπνίσει, για να καταργήσουμε τα αγρίμια στα κλουβιά και τους ζωολογικούς κήπους. Δόξα τω Θεώ, ο Ομαλός είναι μόλις μια ώρα απόσταση από τα Χανιά, κι ο καθένας μπορεί να επισκεφτεί τον Εθνικό Δρυμό Λευκών Ορέων, τη Σαμαριά και να θαυμάσει από κοντά, ελεύθερα τα αγρίμια, κάνοντας και μια στάση στο Κέντρο Πληροφόρησης στο Ξυλόσκαλο για να πάρει πληροφορίες και φυλλάδια για τη μοναδική χλωρίδα και πανίδα του Εθνικού Δρυμού.

Η διατήρηση άγριων ζώων φυλακισμένων σε κλουβιά αποτελεί σύμβολο κυριαρχίας του ανθρώπου πάνω στη φύση. Η προσπάθεια κυριαρχίας του ανθρώπου πάνω στη φύση οδήγησε στην εξαφάνιση ειδών ζώων και φυτών, στην καταστροφή μοναδικών βιοτόπων, στην αποψίλωση δασών και την τσιμεντοποίηση ακτών. Και τώρα «η φύση εκδικείται» θα έλεγαν κάποιοι, η οικολογική ισορροπία που έχει ανατραπεί οδηγεί σε πλημμύρες δίπλα στα δάση που κάηκαν, σε τυφώνες, στην κλιματική αλλαγή που βιώνουμε όλοι μας. Τα θερμότερα Χριστούγεννα των τελευταίων 112 χρόνων που τηρούνται αρχεία, ήταν τα φετινά Χριστούγεννα. Τυχαίο ή αποτέλεσμα της προσπάθειας κυριαρχίας του ανθρώπου πάνω στη φύση;

Όλα δείχνουν λοιπόν ότι ο άνθρωπος πρέπει να αναθεωρήσει τη σχέση του με τη φύση. Αντί για την κυριαρχία η ισορροπία. Αντί για την επαφή με τη φύση πίσω από τα κάγκελα του κλουβιού (που δείχνει και το φόβο μας για το άγριο, για τη φύση, αλλά και το φόβο μας για την ελευθερία), επαφή με τη φύση με την διατήρηση των φυσικών οικοτόπων όπως π.χ. αυτών που εντάσσονται στο Δίκτυο NATURA 2000, ώστε να μπορούμε να τους επισκεπτόμαστε. Να ξαναφέρουμε επίσης τη φύση μέσα στην πόλη. Αντί τα πάρκα να γίνονται πάρκινγκ (Ρέμβη), αντί οι τελευταίοι ελεύθεροι χώροι να ανοικοδομούνται, να φτιάξουμε πάρκα και να τα φροντίζουμε.

Η προσπάθεια του ανθρώπου να ανακηρυχθεί ανώτερο είδος στη φύση μπορεί να κυριάρχησε ως ιδεολογία του θετικισμού, της απέραντης εμπιστοσύνης στην επιστήμη, όμως σήμερα πλέον συνειδητοποιούμε ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τη φύση, χωρίς καθαρό νερό να πίνει, καθαρό αέρα να αναπνέει, καθαρή τροφή χωρίς χημικά να τρώει. Χρειάζεται ο άνθρωπος τη φύση, δεν μπορεί να επιβιώσει σε ένα τελείως τεχνητό περιβάλλον. Η προσπάθεια κάποιου να ανακηρυχτεί ανώτερος είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η εκμετάλλευση της φύσης από τον άνθρωπο αλλά και η εκμετάλλευση του ανθρώπου πάνω στον άνθρωπο. Απέναντι σε αυτή την καταστροφική λογική υπάρχει η λογική της ειρηνικής συνύπαρξης του ανθρώπου με τη φύση και των ανθρώπων μεταξύ τους. Αντί να εκμεταλλευόμαστε άγρια τη φύση καταστρέφοντας, αντί να κάνουμε πολέμους για το πετρέλαιο, μπορούμε να στραφούμε στην απελευθερωτική δύναμη των αποκεντρωμένων ήπιων μορφών ενέργειας.

Η άγρια φύση πρέπει να πάψει να αποτελεί προϊόν μιας χρήσης για τον άνθρωπο, αντικείμενο εκμετάλλευσης που καταλήγει στα σκουπίδια όπως το αγρίμι. Η πανίδα της Κρήτης πρέπει να πάψει να είναι αιχμάλωτη σε κλουβιά και κήπους, πρέπει να παραμείνει ελεύθερη στη φύση, όπως ήταν χιλιετηρίδες, όπως τραγουδιέται αιώνες τώρα στα ριζίτικά μας. "

* Η φωτό είναι από την Καθημερινή 10.10.09

(Μπορείτε να διαβάσετε το σχετικό άρθρο με πληροφορίες για το αγρίμι εδώ)